การตกไข่เป็นชื่อของกระบวนการที่มักจะเกิดขึ้นหนึ่งครั้งในรอบประจำเดือนทุกครั้ง เมื่อการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนกระตุ้นให้รังไข่ปล่อยไข่ คุณสามารถตั้งครรภ์ได้ก็ต่อเมื่ออสุจิผสมพันธุ์กับไข่ การตกไข่มักเกิดขึ้น 12 ถึง 16 วันก่อนเริ่มมีประจำเดือนครั้งถัดไป
ไข่มีอยู่ในรังไข่ของคุณ ในช่วงแรกของแต่ละรอบประจำเดือน ไข่หนึ่งฟองจะเจริญเติบโตและเจริญเติบโตเต็มที่

LH เพิ่มขึ้นมีความหมายอย่างไรต่อการตั้งครรภ์?

• เมื่อคุณใกล้ตกไข่ ร่างกายของคุณจะผลิตฮอร์โมนที่เรียกว่าเอสโตรเจนในปริมาณเพิ่มขึ้น ซึ่งทำให้เยื่อบุมดลูกหนาขึ้นและช่วยสร้างสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรต่ออสุจิ
• ระดับเอสโตรเจนที่สูงเหล่านี้กระตุ้นให้ฮอร์โมนอื่นที่เรียกว่าฮอร์โมนลูทีไนซิง (LH) เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน การกระชากของ 'LH' ทำให้เกิดการปล่อยไข่ที่โตเต็มที่ออกจากรังไข่ - นี่คือการตกไข่
• โดยปกติการตกไข่จะเกิดขึ้น 24 ถึง 36 ชั่วโมงหลัง LH พุ่งสูงขึ้น ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไม LH พุ่งสูงจึงเป็นตัวทำนายที่ดีถึงอัตราการเจริญพันธุ์สูงสุด

ไข่สามารถปฏิสนธิได้นานถึง 24 ชั่วโมงหลังการตกไข่เท่านั้น หากไม่ได้รับการปฏิสนธิ เยื่อบุมดลูกจะหลุดออกไป (ไข่จะหายไปพร้อมกับมัน) และประจำเดือนของคุณจะเริ่มขึ้น นี่เป็นจุดเริ่มต้นของรอบประจำเดือนครั้งต่อไป                                                                       

LH เพิ่มขึ้นหมายถึงอะไร?

คลื่น LH ส่งสัญญาณว่าการตกไข่กำลังจะเริ่มขึ้น การตกไข่เป็นศัพท์ทางการแพทย์สำหรับรังไข่ที่ปล่อยไข่ที่โตเต็มที่

ต่อมในสมองที่เรียกว่าต่อมใต้สมองส่วนหน้าผลิต LH

ระดับ LH จะต่ำในรอบประจำเดือนส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ในช่วงกลางของวงจร เมื่อไข่ที่กำลังเติบโตถึงขนาดที่กำหนด ระดับ LH จะพุ่งสูงขึ้นอย่างมาก

ผู้หญิงจะอุดมสมบูรณ์ที่สุดในช่วงนี้ ผู้คนเรียกช่วงเวลานี้ว่าช่วงไข่สุกหรือช่วงเจริญพันธุ์

หากไม่มีภาวะแทรกซ้อนที่ส่งผลต่อภาวะเจริญพันธุ์ การมีเพศสัมพันธ์หลายครั้งในช่วงเจริญพันธุ์ก็เพียงพอแล้วที่จะตั้งครรภ์

LH เพิ่มขึ้นประมาณ 36 ชั่วโมง ก่อนการตกไข่ เมื่อไข่ถูกปล่อย ไข่จะมีชีวิตอยู่ได้ประมาณ 24 ชั่วโมง หลังจากนั้นช่วงไข่สุกจะหมดลง

เนื่องจากระยะเวลาการเจริญพันธุ์นั้นสั้นมาก สิ่งสำคัญคือต้องคอยติดตามเมื่อพยายามตั้งครรภ์ และการสังเกตจังหวะเวลาของภาวะเจริญพันธุ์ LH สามารถช่วยได้

ชุดวินิจฉัยสำหรับฮอร์โมน Luteinizing (การตรวจวิเคราะห์ด้วยฟลูออเรสเซนซ์อิมมูโนโครมาโตกราฟี) คือการตรวจวัดด้วยอิมมูโนโครมาโตกราฟีเรืองแสงสำหรับการตรวจจับเชิงปริมาณของฮอร์โมน Luteinizing (LH) ในซีรั่มหรือพลาสมาของมนุษย์ ซึ่งส่วนใหญ่ใช้ในการประเมินการทำงานของต่อมใต้สมอง