C-peptide (C-peptide) සහ ඉන්සියුලින් (insulin) යනු ඉන්සියුලින් සංස්ලේෂණය අතරතුර අග්න්‍යාශයේ අයිලට් සෛල මගින් නිපදවන අණු දෙකකි. මූලාශ්‍ර වෙනස: C-peptide යනු අයිලට් සෛල මගින් ඉන්සියුලින් සංස්ලේෂණයේ අතුරු ඵලයකි. ඉන්සියුලින් සංස්ලේෂණය කරන විට, සී-පෙප්ටයිඩ එකවර සංස්ලේෂණය වේ. එබැවින්, C-peptide සංශ්ලේෂණය කළ හැක්කේ දූපත් සෛල තුළ පමණක් වන අතර දූපත් වලින් පිටත සෛල මගින් නිපදවනු නොලැබේ. ඉන්සියුලින් යනු අග්න්‍යාශයේ අයිලට් සෛල මගින් සංස්ලේෂණය කර රුධිරයට මුදා හරින ප්‍රධාන හෝමෝනය වන අතර එය රුධිරයේ සීනි මට්ටම පාලනය කරන අතර ග්ලූකෝස් අවශෝෂණය හා භාවිතය ප්‍රවර්ධනය කරයි. ක්‍රියාකාරී වෙනස: C-පෙප්ටයිඩයේ ප්‍රධාන කාර්යය වන්නේ ඉන්සියුලින් සහ ඉන්සියුලින් ප්‍රතිග්‍රාහක අතර සමතුලිතතාවය පවත්වා ගැනීම සහ ඉන්සියුලින් සංශ්ලේෂණය හා ස්‍රාවය කිරීම සඳහා සහභාගී වීමයි. C-පෙප්ටයිඩ මට්ටම වක්‍රව අයිලට් සෛලවල ක්‍රියාකාරී තත්ත්වය පිළිබිඹු කළ හැකි අතර දූපත් වල ක්‍රියාකාරිත්වය ඇගයීමට දර්ශකයක් ලෙස භාවිතා කරයි. ඉන්සියුලින් යනු ප්‍රධාන පරිවෘත්තීය හෝමෝනය වන අතර එය සෛල මගින් ග්ලූකෝස් අවශෝෂණය සහ භාවිතය ප්‍රවර්ධනය කරයි, රුධිරයේ සීනි සාන්ද්‍රණය අඩු කරයි, සහ මේද හා ප්‍රෝටීන වල පරිවෘත්තීය ක්‍රියාවලිය නියාමනය කරයි. රුධිර සාන්ද්‍රණ වෙනස: C-පෙප්ටයිඩ රුධිර මට්ටම් ඉන්සියුලින් මට්ටමට වඩා ස්ථායී වන්නේ එය වඩාත් සෙමින් ඉවත් කරන බැවිනි. රුධිරයේ ඉන්සියුලින් සාන්ද්‍රණය ආමාශ ආන්ත්‍රික පත්‍රිකාවේ ආහාර ගැනීම, අයිලට් සෛල ක්‍රියාකාරිත්වය, ඉන්සියුලින් ප්‍රතිරෝධය යනාදිය ඇතුළු බොහෝ සාධක මගින් බලපායි. සාරාංශයක් ලෙස, C-පෙප්ටයිඩ යනු ඉන්සියුලින් වල අතුරු නිෂ්පාදනයක් වන අතර එය මූලික වශයෙන් අයිලට් සෛල ක්‍රියාකාරිත්වය තක්සේරු කිරීමට භාවිතා කරයි. ඉන්සියුලින් යනු රුධිරය නියාමනය කිරීමට භාවිතා කරන ප්‍රධාන පරිවෘත්තීය හෝමෝනයයි