ZASADA

Membrana urządzenia testowego jest pokryta antygenem rotawirusa grupy A w obszarze testowym oraz kozim przeciwciałem anty-króliczym IgG w obszarze kontrolnym. Etykiety są wcześniej pokryte znakowanymi fluorescencyjnie przeciwciałami anty-rotawirusowymi grupy A i króliczymi IgG. Podczas badania próbki dodatniej, przeciwciała RV w próbce łączą się ze znakowanymi fluorescencyjnie przeciwciałami anty-rotawirusowymi grupy A, tworząc mieszaninę immunologiczną. Pod wpływem immunochromatografii kompleks przemieszcza się w kierunku bibuły. Po przejściu przez obszar testowy, kompleks łączy się z przeciwciałem anty-rotawirusowym grupy A, tworząc nowy kompleks. Wynik ujemny oznacza brak antygenu rotawirusa grupy A w próbce, co uniemożliwia tworzenie kompleksów immunologicznych. W obszarze detekcji (T) nie pojawi się czerwona linia. Niezależnie od obecności rotawirusa grupy A w próbce, znakowane lateksem mysie IgG jest chromatografowane do obszaru kontroli jakości (C) i wychwytywane przez kozie przeciwciało anty-mysie IgG. W obszarze kontroli jakości (C) pojawi się czerwona linia. Czerwona linia to standard pojawiający się w obszarze kontroli jakości (C), służący do oceny, czy jest wystarczająca liczba próbek i czy proces chromatografii przebiega prawidłowo. Jest on również używany jako wewnętrzny standard kontroli odczynników.

Procedura testowa:

1. Należy pobrać próbki od pacjentów z objawami. Według doniesień, maksymalne wydalanie rotawirusa z kałem u pacjentów z zapaleniem żołądka i jelit występuje 3-5 dni po wystąpieniu choroby i 3-13 dni po wystąpieniu objawów. Jeśli próbka zostanie pobrana długo po biegunce, liczba antygenów może być niewystarczająca do uzyskania dodatniego wyniku.

2. Próbki należy pobierać w czystym, suchym i wodoodpornym pojemniku, który nie zawiera detergentów ani środków konserwujących.

3. W przypadku pacjentów bez biegunki, masa zebranych próbek kału nie powinna być mniejsza niż 1-2 gramy. W przypadku pacjentów z biegunką, jeśli kał jest płynny, należy pobrać co najmniej 1-2 ml płynu. Jeśli kał zawiera dużo krwi i śluzu, należy pobrać próbkę ponownie.

4. Zaleca się badanie próbek natychmiast po pobraniu. W przeciwnym razie należy je przesłać do laboratorium w ciągu 6 godzin i przechowywać w temperaturze 2-8°C. Jeśli próbki nie zostały przebadane w ciągu 72 godzin, należy je przechowywać w temperaturze poniżej -15°C.

5. Do badania należy używać świeżego kału oraz próbek kału zmieszanych z rozcieńczalnikiem lub wodą destylowaną