Peptyd C (C-Peptide) to peptyd łączący, zbudowany z 31 aminokwasów i masie cząsteczkowej około 3021 daltonów. Komórki β trzustki syntetyzują proinsulinę, która jest bardzo długim łańcuchem białkowym. Proinsulina jest rozkładana na trzy segmenty pod wpływem enzymów, a segmenty przedni i tylny łączą się ponownie, tworząc insulinę, która składa się z łańcucha A i B. Natomiast segment środkowy jest niezależny i znany jest jako peptyd C. Insulina i peptyd C są wydzielane w stężeniach równomolowych, a po dostaniu się do krwi większość insuliny jest inaktywowana przez wątrobę, podczas gdy peptyd C jest rzadko wychwytywany przez wątrobę. Ponadto degradacja peptydu C jest wolniejsza niż insuliny, więc stężenie peptydu C we krwi jest wyższe niż insuliny, zazwyczaj ponad 5-krotnie, dzięki czemu peptyd C dokładniej odzwierciedla funkcję komórek β wysp trzustkowych. Pomiar poziomu peptydu C może być wykorzystany do klasyfikacji cukrzycy i zrozumienia funkcji komórek β trzustki u pacjentów z cukrzycą. Pomiar poziomu peptydu C może być wykorzystany do klasyfikacji cukrzycy i zrozumienia funkcji komórek β trzustki u pacjentów z cukrzycą. Obecnie metody pomiaru peptydu C są szeroko stosowane w klinikach medycznych i obejmują radioimmunologię, immunoenzymatykę, elektrochemiluminescencję i chemiluminescencję.