BEGINSEL

Het membraan van het testapparaat is gecoat met microalbumine-antigeen op het testgebied en met anti-konijn-IgG-antilichaam van geiten op het controlegebied. De etiketten zijn vooraf gecoat met fluorescentiegelabeld microalbumine en konijn-IgG. Als er geen albumine in de urine aanwezig is, zal het met colloïdaal goud gelabelde anti-Alb-gelabelde monoklonale antilichaam op het colloïdaal goudpapier over het membraan lopen met de urine tot aan de detectielijn en zich verbinden met het met Alb gecoate antigeen, wat resulteert in een zichtbare lijn. Als de lijnkleur donkerder is dan de lijnkleur in het controlegebied (C), is dit een negatief resultaat. Als de urine albumine bevat, zal dit concurreren met het met Alb gecoate antigeen op het membraan om zich te binden aan de beperkte antilichaamplaatsen op het met colloïdaal goud gelabelde anti-Alb-gelabelde monoklonale antilichaam. Naarmate de hoeveelheid albumine in de urine toeneemt, zal de test

De kleur van de lijn wordt steeds lichter. Het albuminegehalte in urine kan semi-kwantitatief worden gedetecteerd door het detectiegebied (T) te vergelijken met het controlegebied (C). Het kwaliteitscontrolegebied (C) en het referentiegebied (R) op de kit verschijnen altijd tijdens de test en hebben niets te maken met de aanwezigheid van albumine in de urine. De lijn van het controlegebied (C) en het referentiegebied (R) kan worden gebruikt als interne referentie-index voor kwaliteitscontrole van de kit.

Testprocedure:

Lees de gebruiksaanwijzing en de bijsluiter van het instrument voordat u gaat testen. Laat de monsters vóór gebruik ontdooien tot kamertemperatuur.

1. Haal de testkaart uit de foliezak, leg hem plat op een horizontaal oppervlak en markeer.

2. Neem het urinemonster af met een wegwerppipet en gooi de eerste twee druppels urine weg. Voeg 3 druppels (ongeveer 100 µl) belvrije urine verticaal toe aan het midden van het monstergat van de testkaart en begin met meten.

3. Lees het resultaat af na 10-15 minuten. Ongeldig indien langer dan 15 minuten.