C-peptide (C-peptide) is een aansluitend peptide dat bestaat uit 31 aminozuren met een molecuulgewicht van ongeveer 3021 Daltons. De pancreas β-cellen van de pancreas synthetiseren proinsuline, een zeer lange eiwitketen. Proinsulin wordt opgesplitst in drie segmenten onder de werking van enzymen, en de voor- en achterkant worden opnieuw verbonden om insuline te worden, die is samengesteld uit een A- en een B-keten, terwijl het middelste segment onafhankelijk is en bekend staat als het C-peptide. Insuline en C-peptide worden uitgescheiden in equimolaire concentraties, en na het invoeren van het bloed, wordt het grootste deel van insuline geïnactiveerd door de lever, terwijl C-peptide zelden wordt opgenomen door de lever, plus c-peptide afbraak is langzamer dan insuline de functie van pance van het bloed is hoger dan dat van insuline is van insuline, meer dan 5 keer, zo is het meer dan 5 maal eilandjes β-cellen. De meting van het niveau van C-peptide kan worden gebruikt voor de classificatie van diabetes mellitus en om de functie van pancreas P-cellen van diabetes mellitus-patiënten te begrijpen. C-peptidenniveau-meting kan worden gebruikt om diabetes te classificeren en de functie van β-cellen van de pancreas bij patiënten met diabetes te begrijpen. Momenteel omvatten C-peptidemeetmethoden die veel worden gebruikt in medische klinieken die radioimmunoassay, enzym immunoassay, elektrochemiluminescentie, chemiluminescentie zijn.