Helicobacter pylori (Hp) သည် လူသားများတွင် အဖြစ်များဆုံး ကူးစက်ရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် အစာအိမ်နာ၊ နာတာရှည် အစာအိမ်ရောင်ခြင်း၊ အစာအိမ် adenocarcinoma နှင့် mucosa-ဆက်စပ်သော lymphoid တစ်သျှူး (MALT) lymphoma ကဲ့သို့သော ရောဂါများစွာအတွက် ဖြစ်နိုင်ခြေအချက်တစ်ချက်ဖြစ်သည်။ လေ့လာမှုများအရ ကောင်ရေကင်းစင်ခြင်းသည် အစာအိမ်ကင်ဆာဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချနိုင်ပြီး အစာအိမ်နာနှုန်းကို တိုးမြင့်စေကာ လတ်တလောတွင် ဆေးဝါးများနှင့် ပေါင်းစပ်အသုံးပြုရန် လိုအပ်ပြီး ကောင်ရေကို တိုက်ရိုက်ချေဖျက်နိုင်သည်ဟု လေ့လာမှုများအရ သိရသည်။ ရရှိနိုင်သော ဆေးဝါးကုသရေးဆိုင်ရာ ရွေးချယ်စရာ အမျိုးမျိုးရှိပါသည်- ရောဂါပိုးအတွက် ပထမတန်းကုသမှုတွင် စံသုံးဆကုထုံး၊ expectorant quadruple ကုထုံး၊ sequential therapy နှင့် concomitant therapy တို့ပါဝင်သည်။ 2007 ခုနှစ်တွင်၊ American College of Gastroenterology သည် clarithromycin နှင့် penicillin ဓာတ်မတည့်ခြင်း မရှိသောသူများကို ပထမတန်းကုထုံးအဖြစ် clarithromycin နှင့် triple therapy ပေါင်းစပ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း မကြာသေးမီ ဆယ်စုနှစ်များအတွင်း နိုင်ငံအများစုတွင် စံသုံးဆကုထုံး၏ အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းမှုနှုန်း ≤80% ရှိခဲ့သည်။ ကနေဒါတွင် clarithromycin ၏ခုခံနိုင်မှုနှုန်းသည် 1990 တွင် 1% မှ 2003 ခုနှစ်တွင် 11% သို့တိုးလာခဲ့သည်။ ကုသမှုခံယူသူများတွင်၊ ဆေးယဉ်ပါးမှုနှုန်းသည် 60% ထက်မပိုကြောင်းသတင်းပို့ခဲ့သည်။ Clarithromycin ခံနိုင်ရည်သည် အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းခြင်း၏ အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်နိုင်သည်။ clarithromycin (ခုခံနိုင်မှုနှုန်း 15% မှ 20%) အထက်ရှိသော ဒေသများတွင် Maastricht IV ၏ သဘောတူညီမှု အစီရင်ခံစာကို စံသုံးဆကုထုံးဖြင့် လေးပုံတစ်ပုံ သို့မဟုတ် ဆက်တိုက်ကုထုံးဖြင့် အစားထိုး၍ ဆီးချခြင်းနှင့်/သို့မဟုတ် သလိပ်မရှိ၊ ကာရက်လေးပုံတစ်ပုံကုထုံးကိုလည်း mycin ခံနိုင်ရည်နည်းသောနေရာများတွင် ပထမလိုင်းကုထုံးအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်သည်။ အထက်ပါနည်းလမ်းများအပြင် rifampicin၊ furazolidone၊ levofloxacin ကဲ့သို့သော အစားထိုး ပဋိဇီဝဆေးများဖြစ်သော PPI နှင့် amoxicillin တို့ကို မြင့်မားသောဆေးများကို အစားထိုး ပထမလိုင်းကုသမှုအဖြစ် အကြံပြုထားပါသည်။

စံသုံးဆကုထုံး၏တိုးတက်မှု

1.1 Quadruple ကုထုံး

စံသုံးကြိမ်ကုထုံး၏ အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းမှုနှုန်း ကျဆင်းလာသည်နှင့်အမျှ ကုထုံးတစ်ခုအနေဖြင့် လေးပုံတစ်ပုံကုထုံးသည် ပျောက်ကင်းနှုန်းမြင့်မားသည်။ Shaikh et al ။ ပရိုတိုကော (PP) ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုနှင့် ရည်ရွယ်ချက်ကို အသုံးပြု၍ Hp ပိုးကူးစက်ခံထားရသော လူနာ ၁၇၅ ဦးကို ကုသခဲ့သည်။ ကုသရန်ရည်ရွယ်ချက် (ITT) ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုရလဒ်များသည် စံသုံးဆကုထုံး၏ အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းမှုနှုန်းကို အကဲဖြတ်ခဲ့သည်- PP=66% (49/74, 95% CI: 55-76), ITT=62% (49/79, 95% CI: 51-72); quadruple ကုထုံးတွင် ပိုမိုမြင့်မားသော ချေမှုန်းမှုနှုန်း ရှိသည်- PP = 91% (102/112၊ 95% CI: 84-95), ITT = 84%: (102/121, 95% CI: 77 ~ 90)။ မအောင်မြင်သောကုသမှုတစ်ခုစီပြီးနောက် Hp ပိုးသတ်ခြင်း၏အောင်မြင်မှုနှုန်းမှာ လျော့ကျသွားသော်လည်း၊ Tincture ၏လေးပုံတစ်ပုံကုသမှုသည် စံသုံးကြိမ်ကုထုံးပျက်ကွက်ပြီးနောက် ကုထုံးတစ်ခုအနေဖြင့် မြင့်မားသောရှင်းလင်းမှုနှုန်း (95%) ရှိကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။ အခြားလေ့လာမှုတွင်လည်း အလားတူ ကောက်ချက်ချခဲ့သည်- စံသုံးဆကုထုံးနှင့် levofloxacin သုံးဆကုထုံးများ ပျက်ကွက်ပြီးနောက်၊ ပင်နီဆီလင်နှင့် ဓာတ်မတည့်သော သို့မဟုတ် ကြီးမားသောလက်ခံရရှိထားသော လူနာများတွင် ဘေရီယမ်လေးပုံတစ်ပုံကုထုံး၏ ချေဖျက်မှုနှုန်းသည် 67% နှင့် 65% အသီးသီးရှိသည်။ tincture quadruple ကုထုံးကိုအသုံးပြုခြင်းသည် ပျို့ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ ဝမ်းဗိုက်နာခြင်း၊ မီလီနာ၊ မူးဝေခြင်း၊ ခေါင်းကိုက်ခြင်း၊ သတ္တုအရသာ စသည်တို့ကဲ့သို့သော ဆိုးရွားသောဖြစ်ရပ်များ ဖြစ်နိုင်ခြေပိုများသော်လည်း တရုတ်နိုင်ငံတွင် ဆီးချဆေးကို တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုသောကြောင့် ရရှိရန်အတော်လေးလွယ်ကူပြီး သက်သာပျောက်ကင်းမှုနှုန်း မြင့်မားသော ကုထုံးအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။ ဆေးခန်းမှာ မြှင့်တင်ရကျိုးနပ်ပါတယ်။

1.2 SQT

SQT ကို PPI + amoxicillin ဖြင့် ၅ ရက်ကြာ ကုသပြီးနောက် PPI + clarithromycin + metronidazole ဖြင့် ၅ ရက်ကြာ ကုသခဲ့သည်။ SQT ကို Hp အတွက် ပထမလိုင်း အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းရေး ကုထုံးအဖြစ် လောလောဆယ် အကြံပြုထားသည်။ SQT ကို အခြေခံ၍ ကိုရီးယားတွင် ကျပန်းထိန်းချုပ်ထားသော စမ်းသပ်မှု (RCTs) ခြောက်ခု၏ meta-analysis သည် 79.4% (ITT) နှင့် 86.4% (PP) နှင့် HQ ၏ SQT ပျောက်ခြင်း နှုန်းသည် Standard triple ကုထုံးထက် မြင့်မားသည်၊ 95% CI: 1.403 ~ 2.209)၊ 7 တွင် အသုံးပြုသော ယန္တရား 5 (သို့) ပထမအကြိမ် ဖျက်ဆီးခံရခြင်း ဖြစ်နိုင်သည် clarithromycin သည် ဆဲလ်နံရံပေါ်ရှိ efflux channel ဖြစ်ပြီး clarithromycin ၏ အာနိသင်ကို ပိုမိုထိရောက်စေသည်။ SQT သည် နိုင်ငံခြားတွင် စံသုံးဆကုထုံး၏ ကျရှုံးမှုအတွက် ကုထုံးတစ်ခုအဖြစ် မကြာခဏအသုံးပြုသည်။ သို့သော်၊ သက်တမ်းတိုးသည့်အချိန် (14d) တွင် သုံးဆကုထုံးပျောက်ပျောက်နှုန်း (82.8%) သည် classical sequential therapy (76.5%) ထက် ပိုများကြောင်း လေ့လာမှုများက ဖော်ပြသည်။ လေ့လာမှုတစ်ခုက SQT နှင့် စံသုံးဆကုထုံးကြားတွင် Hp ချေဖျက်မှုနှုန်းမှာ သိသာထင်ရှားသော ခြားနားမှု မရှိကြောင်း၊ ၎င်းသည် clarithromycin ခုခံနိုင်မှုနှုန်း မြင့်မားခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေနိုင်သည်ကို တွေ့ရသည်။ SQT တွင် လူနာ၏လိုက်နာမှုကို လျှော့ချနိုင်ပြီး clarithromycin ကို ခံနိုင်ရည်မြင့်မားသောနေရာများအတွက် မသင့်လျော်သောကြောင့် SQT ကို tincture အသုံးပြုမှုအတွက် တားမြစ်သည့်အခါတွင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားနိုင်ပါသည်။

1.3 အဖော်ကုထုံး

ပူးတွဲကုထုံးသည် amoxicillin၊ metronidazole နှင့် clarithromycin တို့ ပေါင်းစပ်ထားသော PPI ဖြစ်သည်။ မက်တာခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုတစ်ခုအရ သုတ်သင်ရှင်းလင်းမှုနှုန်းသည် စံသုံးဆသောကုထုံးထက် ပိုမိုမြင့်မားကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ အခြားသော မက်တာ-ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုတွင်လည်း အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းမှုနှုန်း (90%) သည် စံသုံးကြိမ်ကုထုံး (78%) ထက် သိသိသာသာမြင့်မားသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ Maastricht IV Consensus မှ SQT သို့မဟုတ် ဆီးကျိတ်ပျောက်ဆေးများမရှိချိန်တွင် အသုံးပြုနိုင်ပြီး ကုထုံးနှစ်ခု၏ အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းမှုနှုန်းသည် တူညီပါသည်။ သို့သော်၊ clarithromycin သည် metronidazole ကိုခံနိုင်ရည်ရှိသောနေရာများတွင်၎င်းသည်ပေါင်းစပ်ကုထုံးဖြင့်ပိုမိုအကျိုးရှိသည်။ သို့သော် ပါ၀င်သောကုထုံးတွင် ပဋိဇီဝဆေးသုံးမျိုးပါ၀င်သောကြောင့် ကုသမှုမအောင်မြင်ပြီးနောက် ပဋိဇီဝဆေးရွေးချယ်မှု လျော့ကျသွားမည်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် clarithromycin နှင့် metronidazole ခံနိုင်ရည်ရှိသောနေရာများမှလွဲ၍ ပထမကုသမှုအစီအစဉ်အဖြစ် အကြံပြုထားခြင်းမရှိပါ။ clarithromycin နှင့် metronidazole တို့ကို ခံနိုင်ရည်နည်းသောနေရာများတွင် အများဆုံးအသုံးပြုကြသည်။

1.4 မြင့်မားသောဆေးထိုးကုထုံး

လေ့လာမှုများအရ PPI နှင့် amoxicillin ၏ ဆေးပမာဏနှင့်/သို့မဟုတ် အကြိမ်ရေ တိုးမြှင့်ခြင်းသည် 90% ထက် ပိုများကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ Hp ပေါ်ရှိ amoxicillin ၏ ဘက်တီးရီးယားပိုးသတ်ဆေးအာနိသင်သည် အချိန်-မူတည်သည်ဟု ယူဆသောကြောင့် သုံးစွဲမှုအကြိမ်ရေကို တိုးမြှင့်ရန် ပိုမိုထိရောက်သည်။ ဒုတိယအနေဖြင့် အစာအိမ်အတွင်းရှိ pH ကို 3 နှင့် 6 အကြားထိန်းသိမ်းထားသောအခါ၊ မျိုးပွားခြင်းကိုထိရောက်စွာတားဆီးနိုင်သည်။ အစာအိမ်အတွင်းရှိ pH သည် 6 ထက်ကျော်လွန်သောအခါ Hp သည် ပုံတူပွားခြင်းမရှိတော့ဘဲ amoxicillin နှင့် ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်သည်။ Ren et al သည် Hp-positive လူနာ ၁၁၇ ဦးတွင် ကျပန်းထိန်းချုပ်ထားသော စမ်းသပ်မှုများကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ မြင့်မားသောဆေးအုပ်စုကို amoxicillin 1g၊ tid နှင့် rabeprazole 20mg၊ လေလံပေးပြီး ထိန်းချုပ်သည့်အုပ်စုကို amoxicillin 1g၊ tid နှင့် rabeprazole ပေးသည်။ 10mg၊ ကုသမှုခံယူပြီး 2 ပတ်အကြာတွင် မြင့်မားသောဆေးအုပ်စု၏ Hp တိုက်ဖျက်ရေးနှုန်းသည် 89.8% (ITT), 93.0% (PP)၊ ထိန်းချုပ်မှုအုပ်စုထက် သိသိသာသာ မြင့်မားသည်- 75.9% (ITT), 80.0% (PP), P <0.05။ United States မှလေ့လာမှုတစ်ခုအရ esomeprazole 40 mg, ld + amoxicillin 750 mg, 3 days, ITT = 72.2% ၊ PP = 74.2% ကိုအသုံးပြုကြောင်းပြသခဲ့သည်။ Franceschi et al ။ ကုသမှုသုံးမျိုးကို နောက်ကြောင်းပြန်ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာပြီး- 1 စံသုံးဆကုထုံး- lansoola 30mg၊ bid၊ clarithromycin 500mg၊ လေလံ၊ amoxicillin 1000mg၊ bid၊ 7d၊ 2 ပမာဏမြင့်မားသောကုထုံး- Lansuo Carbazole 30mg၊ လေလံ၊ clarithromycin 500mg၊ လေလံ၊ amoxicillin 1000mg၊ tid၊ ကုသမှုသင်တန်းသည် 7d၊ 3SQT- lansoprazole 30mg၊ bid + amoxicillin 1000mg၊ 5d အတွက် လေလံကုသမှု၊ lansoprazole 30mg လေလံ၊ carat 500mg လေလံနှင့် tinidazole 500mg လေလံကို 5 ရက်ကြာ ကုသခဲ့သည်။ ကုသနည်းသုံးမျိုး၏ ပပျောက်ရေးနှုန်းများမှာ- 55%, 75%, နှင့် 73% တို့ဖြစ်သည်။ ဆေးထိုးမြင့်ကုထုံးနှင့် စံသုံးဆကုထုံးကြား ကွာခြားချက်မှာ ကိန်းဂဏန်းအရ သိသာထင်ရှားပြီး ကွာခြားချက်မှာ SQT နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါသည်။ စာရင်းအင်းအရ အရေးမကြီးပါ။ ဟုတ်ပါတယ်၊ လေ့လာမှုများအရ omeprazole နှင့် amoxicillin ကုထုံးသည် CYP2C19 မျိုးရိုးဗီဇကြောင့်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်ပြီး အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းနှုန်းကို ထိရောက်စွာမတိုးတက်ကြောင်း လေ့လာမှုများကဖော်ပြခဲ့သည်။ PPIs အများစုကို CYP2C19 အင်ဇိုင်းဖြင့် ဇီဝြဖစ်ပျက်ထားသောကြောင့် CYP2C19 gene metabolite ၏အစွမ်းသတ္တိသည် PPI ၏ဇီဝြဖစ်ပျက်မှုကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။ Esomeprazole သည် အဓိကအားဖြင့် cytochrome P450 3 A4 အင်ဇိုင်းဖြင့် ဇီဝဖြစ်စဉ်ဖြစ်ပြီး CYP2C19 ဗီဇ၏လွှမ်းမိုးမှုကို အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ လျှော့ချနိုင်သည်။ ထို့အပြင်၊ PPI၊ amoxicillin၊ rifampicin၊ furazolidone၊ levofloxacin အပြင်၊ ဆေးပမာဏများသော ကုသမှုအစားထိုးအဖြစ်လည်း အကြံပြုထားသည်။

ပေါင်းစပ်အဏုဇီဝပြင်ဆင်မှု

စံကုထုံးတွင် microbial ecological agents (MEA) ပေါင်းထည့်ခြင်းသည် ဆိုးရွားသော တုံ့ပြန်မှုများကို လျှော့ချနိုင်သော်လည်း Hp နှိမ်နင်းမှုနှုန်းကို တိုးနိုင်သည်ဆိုသည်ကို အငြင်းပွားစရာဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည်။ မက်တာ-ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုတစ်ခုအရ B. sphaeroides ကုထုံးသုံးဆဖြင့် ပေါင်းစပ်ကုသခြင်းသည် Hp တိုက်ဖျက်ရေးနှုန်းကို တိုးမြင့်စေသည် (ကျပန်းထိန်းချုပ်ထားသော စမ်းသပ်မှု 4 ခု၊ n=915၊ RR=l.13၊ 95% CI: 1.05) ~1.21) သည် ဝမ်းလျှောခြင်းအပါအဝင် ဆိုးရွားသောတုံ့ပြန်မှုများကို လျှော့ချပေးကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ Zhao Baomin et al ။ ပရိုဘိုင်အိုတစ်များ ပေါင်းစပ်ခြင်းသည် ကုသမှု လမ်းကြောင်းကို တိုစေသော်လည်း အမြစ်ပြတ်ချေမှုန်းမှုနှုန်းကို သိသိသာသာ တိုးတက်စေနိုင်ကြောင်းလည်း ပြသထားသည်။ Hp-positive လူနာ ၈၅ ဦးကို လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် Lactobacillus 20 mg bid, clarithromycin 500 mg bid, နှင့် tinidazole 500 mg bid အုပ်စု ၄ ခုအဖြစ် ကျပန်းပြုလုပ်ခဲ့သည်။ B. cerevisiae၊ Lactobacillus နှင့် bifidobacteria၊ placebo နှင့် ပေါင်းစပ်ထားသော 1 ပတ်၊ ရောဂါပိုးစစ်ဆေးရန် အပတ်တိုင်း 4 ပတ်ကြာ၊ 5 မှ 7 ပတ်ကြာပြီးနောက် ရောဂါလက္ခဏာများကို သုတေသနတွင် မေးခွန်းလွှာဖြည့်ပါ၊ လေ့လာမှုတွင် တွေ့ရှိခဲ့သည်- probiotics အုပ်စုနှင့် သက်တောင့်သက်သာရှိသော အုပ်စုများကြားတွင် ချေမှုန်းနှုန်းမှာ သိသာထင်ရှားစွာ ကွာခြားမှုမရှိသော်လည်း probiotics အုပ်စုများအားလုံးတွင် ဆိုးရွားသော တုံ့ပြန်မှုများသည် အုပ်စုများထက် သိသိသာသာ ကွာခြားမှုမရှိပါ။ probiotic အုပ်စုများကြားတွင် ဆိုးရွားသော တုံ့ပြန်မှုများ ဖြစ်ပွားခြင်း။ ပရိုဘိုင်အိုတစ်များသည် Hp ကိုချေဖျက်သည့် ယန္တရားသည် မရှင်းလင်းသေးဘဲ၊ ပြိုင်ဆိုင်မှုရှိသော တွယ်တာသည့်နေရာများနှင့် အော်ဂဲနစ်အက်ဆစ်နှင့် ဘက်တီးရီးယားပိုးပပ်တီးများကဲ့သို့သော အမျိုးမျိုးသောဒြပ်ပစ္စည်းများဖြင့် ဟန့်တားခြင်း သို့မဟုတ် အသက်မသွင်းနိုင်ပေ။ သို့သော်လည်း အချို့သောလေ့လာမှုများအရ ပရိုဘိုင်အိုတစ်များပေါင်းစပ်ခြင်းသည် ပဋိဇီဝဆေးများအတော်လေးထိရောက်မှုမရှိသောအခါမှသာ ပရိုဘိုင်အိုတစ်၏အပိုအကျိုးသက်ရောက်မှုနှင့်ဆက်စပ်နိုင်သည့် ချေဖျက်မှုနှုန်းကိုတိုးတက်စေမည်မဟုတ်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ပူးတွဲပရိုဘိုင်အိုတစ်များတွင် ကြီးမားသောသုတေသနနေရာတစ်ခုရှိနေသေးပြီး အမျိုးအစားများ၊ ကုသမှုသင်တန်းများ၊ ညွှန်ပြမှုများနှင့် ပရိုဘိုင်အိုတစ်ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုများ၏အချိန်ကာလအပေါ် နောက်ထပ်သုတေသနပြုရန် လိုအပ်ပါသည်။

ကောင်ရေ ကင်းစင်နှုန်းကို ထိခိုက်စေသော အချက်များ

Hp တိုက်ဖျက်ရေးကို ထိခိုက်စေသော အကြောင်းရင်းများစွာတွင် ပဋိဇီဝဆေးယဉ်ပါးမှု၊ ပထဝီဝင်ဒေသ၊ လူနာအသက်၊ ဆေးလိပ်သောက်သည့်အခြေအနေ၊ လိုက်နာမှု၊ ကုသမှုအချိန်၊ ဘက်တီးရီးယားသိပ်သည်းဆ၊ နာတာရှည် atrophic gastritis၊ အစာအိမ်အက်ဆစ်ပါဝင်မှု၊ PPI ကို တစ်ဦးချင်းတုံ့ပြန်မှု၊ နှင့် CYP2C19 gene polymorphism တို့ ပါဝင်သည်။ ရှိနေခြင်း။ လေ့လာမှုများအရ တစ်ပုံစံတည်းခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာခြင်း၊ အသက်အရွယ်၊ လူနေရပ်ကွက်၊ ဆေးဝါး၊ အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာရောဂါ၊ comorbidity၊ ပျောက်ကွယ်သွားသောသမိုင်း၊ PPI၊ ကုသမှုသင်တန်းနှင့် ကုသမှုခံယူမှုတို့သည် အမြစ်ပြတ်နှုန်းနှင့် ဆက်စပ်နေကြောင်း လေ့လာမှုများက ဖော်ပြခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ဆီးချိုရောဂါ၊ သွေးတိုးရောဂါ၊ နာတာရှည်ကျောက်ကပ်ရောဂါ၊ နာတာရှည်အသည်းရောဂါနှင့် နာတာရှည်အဆုတ်ရောဂါကဲ့သို့သော အလားအလာရှိသော နာတာရှည်ရောဂါအချို့သည်လည်း ကောင်ရေပျောက်နှုန်းနှင့် ဆက်စပ်နေနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း လက်ရှိ လေ့လာမှု၏ ရလဒ်များသည် တူညီခြင်းမရှိသည့်အပြင် နောက်ထပ် အကြီးစားလေ့လာမှုများ လိုအပ်ပါသည်။