C-пептид (C-пептид) е поврзувачки пептид составен од 31 аминокиселина со молекуларна тежина од околу 3021 далтони. Панкреасните β-клетки на панкреасот синтетизираат проинсулин, кој е многу долг протеински ланец. Проинсулинот се разградува на три сегменти под дејство на ензими, а предниот и задниот сегмент се повторно поврзани за да станат инсулин, кој е составен од А и Б ланец, додека средниот сегмент е независен и е познат како C-пептид. Инсулинот и C-пептидот се лачат во еквимоларни концентрации, а по влегувањето во крвта, поголемиот дел од инсулинот се инактивира од црниот дроб, додека C-пептид ретко се апсорбира од црниот дроб, плус разградувањето на C-пептид е побавно од инсулинот, па затоа концентрацијата на C-пептид во крвта е поголема од онаа на инсулинот, обично повеќе од 5 пати, па затоа C-пептид попрецизно ја одразува функцијата на β-клетките на панкреасните островчиња. Мерењето на нивото на C-пептид може да се користи за класификација на дијабетес мелитус и за разбирање на функцијата на панкреасните β-клетки кај пациенти со дијабетес мелитус. Мерењето на нивото на C-пептид може да се користи за класификација на дијабетесот и разбирање на функцијата на панкреасните β-клетки кај пациенти со дијабетес. Во моментов, методите за мерење на C-пептид кои се широко користени во медицинските клиники вклучуваат радиоимунотест, ензимски имунотест, електрохемилуминисценција, хемилуминисценција.