C-peptide (C-peptide) និងអាំងស៊ុយលីន (អាំងស៊ុយលីន) គឺជាម៉ូលេគុលពីរដែលផលិតដោយកោសិកាកូនកោះលំពែងកំឡុងពេលសំយោគអាំងស៊ុយលីន។ ភាពខុសគ្នានៃប្រភព៖ C-peptide គឺជាផលិតផលមួយនៃការសំយោគអាំងស៊ុយលីនដោយកោសិកាកូនកោះ។ នៅពេលដែលអាំងស៊ុយលីនត្រូវបានសំយោគ C-peptide ត្រូវបានសំយោគក្នុងពេលតែមួយ។ ដូច្នេះ C-peptide អាចត្រូវបានសំយោគតែនៅក្នុងកោសិកាកូនកោះប៉ុណ្ណោះ ហើយនឹងមិនត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយកោសិកានៅក្រៅកូនកោះនោះទេ។ អាំងស៊ុយលីន គឺជាអរម៉ូនសំខាន់ដែលសំយោគដោយកោសិកាកូនកោះលំពែង ហើយបញ្ចេញទៅក្នុងឈាម ដែលគ្រប់គ្រងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម និងជំរុញការស្រូបយក និងប្រើប្រាស់ជាតិស្ករ។ ភាពខុសគ្នានៃមុខងារ៖ មុខងារចម្បងរបស់ C-peptide គឺរក្សាតុល្យភាពរវាងអាំងស៊ុយលីន និងអាំងស៊ុយលីន ទទួល និងចូលរួមក្នុងការសំយោគ និងការសំងាត់នៃអាំងស៊ុយលីន។ កម្រិតនៃ C-peptide អាចឆ្លុះបញ្ចាំងដោយប្រយោលនូវស្ថានភាពមុខងាររបស់កោសិកាកូនកោះ ហើយត្រូវបានគេប្រើជាសន្ទស្សន៍ដើម្បីវាយតម្លៃមុខងាររបស់កូនកោះ។ អាំងស៊ុយលីន គឺជាអរម៉ូនមេតាបូលីសដ៏សំខាន់ ដែលជំរុញការស្រូបយក និងប្រើប្រាស់ជាតិស្ករដោយកោសិកា កាត់បន្ថយកំហាប់ជាតិស្ករក្នុងឈាម និងគ្រប់គ្រងដំណើរការមេតាបូលីសនៃខ្លាញ់ និងប្រូតេអ៊ីន។ ភាពខុសគ្នានៃកំហាប់ឈាម៖ កម្រិតឈាម C-peptide មានស្ថេរភាពជាងកម្រិតអាំងស៊ុយលីនព្រោះវាត្រូវបានជម្រះយឺតជាង។ កំហាប់អាំងស៊ុយលីនក្នុងឈាមត្រូវបានប៉ះពាល់ដោយកត្តាជាច្រើន រួមទាំងការទទួលទានអាហារក្នុងក្រពះពោះវៀន មុខងាររបស់កោសិកាកូនកោះ ភាពធន់នឹងអាំងស៊ុយលីន។ល។សរុបមក C-peptide គឺជាផលិតផលរបស់អាំងស៊ុយលីនដែលប្រើជាចម្បងដើម្បីវាយតម្លៃមុខងាររបស់កោសិកាកូនកោះ ចំណែកឯ អាំងស៊ុយលីនគឺជាអរម៉ូនមេតាបូលីសដ៏សំខាន់ដែលប្រើដើម្បីគ្រប់គ្រងឈាម
ពេលវេលាផ្សាយ៖ ថ្ងៃទី ២១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០២៣