მძიმე მწვავე რესპირატორული სინდრომის კორონავირუსი 2 (SARS-CoV-2), უახლესი კორონავირუსული დაავადების 2019 წლის (COVID-19) პანდემიის გამომწვევი პათოგენი, არის დადებითი სენსის, ერთჯაჭვიანი რნმ ვირუსი, რომლის გენომის ზომა დაახლოებით 30 კბ-ია. პანდემიის განმავლობაში SARS-CoV-2-ის მრავალი ვარიანტი განსხვავებული მუტაციური ხელმოწერით გაჩნდა. მათი სპიკური ცილის მუტაციური ლანდშაფტიდან გამომდინარე, ზოგიერთმა ვარიანტმა აჩვენა უფრო მაღალი გადაცემადობა, ინფექციურობა და ვირულენტობა.

SARS-CoV-2-ის BA.2.86 შტო, რომელიც პირველად 2023 წლის აგვისტოში იქნა იდენტიფიცირებული, ფილოგენეტიკურად განსხვავდება ამჟამად მოცირკულირე Omicron XBB შტოებისგან, მათ შორის EG.5.1-ისა და HK.3-ისგან. BA.2.86 შტო შეიცავს სპაიკ ცილაში 30-ზე მეტ მუტაციას, რაც მიუთითებს, რომ ამ შტოს მაღალი უნარი აქვს თავი აარიდოს უკვე არსებულ ანტი-SARS-CoV-2 იმუნიტეტს.

JN.1 (BA.2.86.1.1) SARS-CoV-2-ის ყველაზე ბოლოდროინდელი ვარიანტია, რომელიც BA.2.86 შტოდან წარმოიშვა. JN.1 შეიცავს სპაიკ ცილაში დამახასიათებელ მუტაციას L455S და არასპაიკ ცილებში სამ სხვა მუტაციას. HK.3-ისა და სხვა „FLip“ ვარიანტების შესწავლის კვლევებმა აჩვენა, რომ სპაიკ ცილაში L455F მუტაციის შეძენა დაკავშირებულია ვირუსის გადაცემადობის და იმუნური სისტემისგან თავის არიდების უნარის ზრდასთან. L455F და F456L მუტაციები მეტსახელად „გადაბრუნებამუტაციები, რადგან ისინი სპიკურ ცილაზე ცვლიან F და L მონიშნული ორი ამინომჟავის პოზიციებს.

ჩვენ, Baysen Medical-ში, შეგვიძლია მოგაწოდოთ COVID-19-ის თვითტესტი სახლის პირობებში გამოსაყენებლად, დამატებითი ინფორმაციისთვის დაგვიკავშირდით.


გამოქვეყნების დრო: 2023 წლის 14 დეკემბერი