O péptido C (péptido C) e a insulina (insulina) son dúas moléculas producidas polas células dos illotes pancreáticos durante a síntese de insulina. Diferenza de orixe: o péptido C é un subproduto da síntese de insulina polas células dos illotes. Cando se sintetiza a insulina, sintetizase ao mesmo tempo o péptido C. Polo tanto, o péptido C só se pode sintetizar nas células dos illotes e non será producido por células fóra dos illotes. A insulina é a principal hormona sintetizada polas células dos illotes pancreáticos e liberada no sangue, que controla os niveis de azucre no sangue e favorece a absorción e utilización da glicosa. Diferenza de función: a función principal do péptido C é manter o equilibrio entre a insulina e os receptores de insulina, e participar na síntese e secreción de insulina. O nivel de péptido C pode reflectir indirectamente o estado funcional das células dos illotes e úsase como índice para avaliar a función dos illotes. A insulina é a principal hormona metabólica, que promove a absorción e utilización da glicosa polas células, reduce a concentración de azucre no sangue e regula o proceso metabólico de graxas e proteínas. Diferenza de concentración no sangue: os niveis sanguíneos de péptido C son máis estables que os de insulina porque se elimina máis lentamente. A concentración sanguínea de insulina está afectada por moitos factores, incluíndo a inxestión de alimentos no tracto gastrointestinal, a función das células dos illotes, a resistencia á insulina, etc. En resumo, o péptido C é un subproduto da insulina que se usa principalmente para avaliar a función das células dos illotes, mentres que A insulina é a principal hormona metabólica utilizada para regular o sangue