O péptido C (péptido C) e a insulina (insulina) son dúas moléculas producidas polas células dos illotes pancreáticos durante a síntese da insulina. Diferenza de orixe: o péptido C é un subproduto da síntese da insulina polas células dos illotes. Cando se sintetiza a insulina, o péptido C tamén se sintetiza ao mesmo tempo. Polo tanto, o péptido C só se pode sintetizar nas células dos illotes e non será producido por células fóra dos illotes. A insulina é a principal hormona sintetizada polas células dos illotes pancreáticos e liberada no sangue, que controla os niveis de azucre no sangue e promove a absorción e utilización da glicosa. Diferenza de función: a función principal do péptido C é manter o equilibrio entre a insulina e os receptores de insulina e participar na síntese e secreción de insulina. O nivel de péptido C pode reflectir indirectamente o estado funcional das células dos illotes e utilízase como índice para avaliar a función dos illotes. A insulina é a principal hormona metabólica, que promove a absorción e utilización da glicosa polas células, reduce a concentración de azucre no sangue e regula o proceso metabólico das graxas e as proteínas. Diferenza de concentración no sangue: os niveis sanguíneos de péptido C son máis estables que os niveis de insulina porque se elimina máis lentamente. A concentración de insulina no sangue vese afectada por moitos factores, como a inxesta de alimentos no tracto gastrointestinal, a función das células das illotes, a resistencia á insulina, etc. En resumo, o péptido C é un subproduto da insulina que se usa principalmente para avaliar a función das células das illotes, mentres que a insulina é a principal hormona metabólica que se usa para regular a presión arterial.