اینترلوکین-۶ یک پلی‌پپتید است که از دو زنجیره گلیکوپروتئینی تشکیل شده است و وزن مولکولی آن ۱۳۰ کیلودالتون است. اینترلوکین-۶ (IL-۶) به عنوان یکی از اعضای مهم شبکه سیتوکین، نقش محوری در واکنش التهابی حاد ایفا می‌کند و می‌تواند واکنش فاز حاد کبد را میانجی‌گری کند و تولید پروتئین واکنشی C (CRP) و فیبرینوژن را تحریک کند. بسیاری از بیماری‌های عفونی ممکن است منجر به افزایش سطح سرمی IL-۶ شوند و سطح IL-۶ ارتباط نزدیکی با پیامدهای بیمار دارد. IL-۶ به عنوان یک سیتوکین پلیوتروپیک با عملکردهای گسترده، توسط سلول‌های T، سلول‌های B، فاگوسیت‌های تک هسته‌ای و سلول‌های اندوتلیال ترشح می‌شود و بخش کلیدی شبکه واسطه‌های التهابی است. پس از وقوع واکنش التهابی، ابتدا IL-۶ها تولید می‌شوند که باعث تولید CRP و پروکلسی‌تونین (PCT) می‌شوند. در صورت عفونت، آسیب‌های داخلی و خارجی، عمل جراحی، واکنش استرس، مرگ مغزی، تومورزایی و فرآیند واکنش التهابی حاد یا سایر شرایط، به سرعت تولید می‌شود. IL-6 در بروز و توسعه بسیاری از بیماری‌ها نقش دارد، سطح خونی آن ارتباط نزدیکی با التهاب، عفونت ویروسی و بیماری‌های خودایمنی دارد و تغییرات آن زودتر از CRP رخ می‌دهد. طبق نتایج تحقیقات، سطح IL-6 پس از عفونت باکتریایی به سرعت افزایش می‌یابد، سطح PCT پس از 2 ساعت افزایش می‌یابد، در حالی که CRP تنها پس از 6 ساعت به سرعت افزایش می‌یابد. ترشح یا بیان ژن غیرطبیعی IL-6 اغلب می‌تواند منجر به بروز مجموعه‌ای از بیماری‌ها شود، مقدار زیادی IL-6 می‌تواند در حالت پاتولوژیک به گردش خون ترشح شود و تشخیص IL-6 برای تشخیص بیماری و قضاوت پیش‌آگهی از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.