کیت تشخیصی میکروآلبومین ادرار

(آزمایش ایمونوکروماتوگرافی فلورسانس)

فقط برای استفاده تشخیصی آزمایشگاهی

لطفاً قبل از استفاده این بروشور بسته را به دقت بخوانید و دستورالعمل ها را به شدت دنبال کنید. در صورت وجود هرگونه انحراف از دستورالعمل‌های موجود در این بسته، نمی‌توان مطمئن بودن نتایج سنجش را تضمین کرد.

استفاده مورد نظر

کیت تشخیصی میکروآلبومین ادرار (آزمایش ایمونوکروماتوگرافی فلورسانس) برای تشخیص کمی میکروآلبومین در ادرار انسان با روش ایمونوکروماتوگرافی فلورسانس، که عمدتاً برای تشخیص کمکی بیماری کلیوی استفاده می‌شود، مناسب است. تمام نمونه‌های مثبت باید با روش‌های دیگر تأیید شوند. این تست فقط برای استفاده حرفه ای مراقبت های بهداشتی در نظر گرفته شده است.

خلاصه

میکروآلبومین یک پروتئین طبیعی است که در خون یافت می شود و زمانی که به طور طبیعی متابولیزه شود در ادرار بسیار نادر است. اگر مقدار کمی در ادرار وجود داشته باشد آلبومین بیش از 20 میکرون در میلی لیتر، متعلق به میکروآلبومین ادرار است، اگر بتوان به موقع درمان کرد، می تواند گلومرول ها را به طور کامل ترمیم کند، پروتئینوری را از بین ببرد، اگر درمان به موقع نباشد، ممکن است وارد فاز اورمی شود. میکروآلبومین ادرار عمدتاً در نفروپاتی دیابتی، فشار خون بالا و پره اکلامپسی در بارداری دیده می شود. این عارضه را می توان با میزان میکروآلبومین ادرار، همراه با بروز، علائم و سابقه پزشکی به دقت تشخیص داد. تشخیص زودهنگام میکروآلبومین ادرار برای پیشگیری و به تاخیر انداختن ایجاد نفروپاتی دیابتی بسیار مهم است.

اصل رویه

غشای دستگاه تست با آنتی ژن ALB در ناحیه آزمایش و آنتی بادی ضد IgG بز ضد خرگوش در ناحیه شاهد پوشیده شده است. پد مارکر از قبل با علامت فلورسانس آنتی بادی ضد ALB و IgG خرگوش پوشیده شده است. هنگام آزمایش نمونه، ALB در نمونه با آنتی بادی ضد ALB با فلورسانس ترکیب می شود و مخلوط ایمنی را تشکیل می دهد. تحت عمل ایمونوکروماتوگرافی، جریان کمپلکس در جهت کاغذ جاذب، هنگامی که کمپلکس از ناحیه آزمایش عبور کرد، نشانگر فلورسنت آزاد با ALB روی غشاء ترکیب می شود. غلظت ALB برای سیگنال فلورسانس همبستگی منفی دارد و غلظت ALB در نمونه را می توان با روش ایمونواسی فلورسانس تشخیص داد.

معرف ها و مواد عرضه شده

اجزای بسته 25T：

کارت تست به صورت جداگانه فویل کیسه ای با خشک کن 25T

درج بسته 1

مواد مورد نیاز اما ارائه نشده است

ظرف جمع آوری نمونه، تایمر

جمع آوری و ذخیره سازی نمونه

1. نمونه های آزمایش شده می توانند ادرار باشند.
2. نمونه های ادرار تازه را می توان در یک ظرف تمیز یکبار مصرف جمع آوری کرد. آزمایش نمونه ادرار بلافاصله پس از جمع آوری توصیه می شود. اگر نمونه‌های ادرار را نمی‌توان فوراً آزمایش کرد، لطفاً آنها را در ساعت 2-8 ذخیره کنید℃، اما توصیه می شود از ذخیره سازی خودداری شودآنها را برای بیش از 12 ساعت. ظرف را تکان ندهید. در صورت وجود رسوب در کف ظرف، مایع رویی را برای آزمایش بردارید.
3. تمام نمونه ها از چرخه های انجماد و ذوب جلوگیری می کنند.
4. نمونه ها را قبل از استفاده تا دمای اتاق ذوب کنید.