اصل

غشای دستگاه آزمایش با آنتی‌ژن میکروآلبومین در ناحیه تست و آنتی‌بادی IgG ضد خرگوش بز در ناحیه کنترل پوشانده شده است. پدهای برچسب‌دار از قبل با میکروآلبومین و IgG خرگوش نشاندار شده با فلورسانس پوشانده شده‌اند. اگر آلبومینی در ادرار وجود نداشته باشد، آنتی‌بادی مونوکلونال نشاندار شده با طلای کلوئیدی روی کاغذ طلای کلوئیدی روی غشا با ادرار به خط تشخیص حرکت می‌کند و با آنتی‌ژن پوشش داده شده با Alb با یک خط قابل مشاهده ترکیب می‌شود. و رنگ خط تیره‌تر از رنگ خط در ناحیه کنترل (C) باشد، این یک نتیجه منفی است. اگر ادرار حاوی آلبومین باشد، آنها با آنتی‌ژن پوشش داده شده با Alb روی غشا رقابت می‌کنند تا به مکان‌های محدود آنتی‌بادی روی آنتی‌بادی مونوکلونال نشاندار شده با طلای کلوئیدی متصل شوند. با افزایش مقدار آلبومین در ادرار، آزمایش

رنگ خط روشن‌تر و روشن‌تر می‌شود. محتوای آلبومین در ادرار را می‌توان با مقایسه ناحیه تشخیص (T) با ناحیه کنترل (C) به صورت نیمه کمی تشخیص داد. ناحیه کنترل کیفیت (C) و ناحیه مرجع (R) روی کیت همیشه در طول آزمایش ظاهر می‌شوند و هیچ ارتباطی با وجود آلبومین ادرار ندارند. خط ناحیه کنترل (C) و ناحیه مرجع (R) را می‌توان به عنوان یک شاخص مرجع کنترل کیفیت داخلی برای کیت استفاده کرد.

روش آزمایش:

لطفاً قبل از آزمایش، دفترچه راهنمای دستگاه و بروشور داخل بسته را مطالعه کنید. قبل از استفاده، نمونه‌ها را تا دمای اتاق یخ‌زدایی کنید.

۱. کارت تست را از کیسه فویل بیرون بیاورید. آن را صاف روی یک سطح افقی قرار دهید و علامت بزنید.

۲. نمونه ادرار را با پیپت یکبار مصرف بگیرید، دو قطره اول نمونه ادرار را دور بریزید. ۳ قطره (حدود ۱۰۰ میکرولیتر) ادرار بدون حباب را به مرکز سوراخ نمونه کارت آزمایش به صورت عمودی اضافه کنید و زمان را شروع کنید.

۳. نتیجه را در ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بخوانید. اگر بیش از ۱۵ دقیقه طول بکشد، نامعتبر است.