دانش پیشینه

آنتی‌ژن‌های گلبول‌های قرمز انسان بر اساس ماهیت و ارتباط ژنتیکی‌شان به چندین سیستم گروه خونی طبقه‌بندی می‌شوند. برخی از گروه‌های خونی با سایر گروه‌های خونی ناسازگار هستند و تنها راه نجات جان بیمار در طول انتقال خون، دادن خون مناسب از اهداکننده به گیرنده است. انتقال خون با گروه‌های خونی ناسازگار ممکن است منجر به واکنش‌های همولیتیک تهدیدکننده زندگی شود. سیستم گروه خونی ABO مهم‌ترین سیستم گروه خونی راهنمای بالینی برای پیوند عضو است و سیستم تعیین گروه خونی Rh یکی دیگر از سیستم‌های گروه خونی است که پس از گروه خونی ABO در انتقال خون بالینی در رتبه دوم قرار دارد. سیستم RhD آنتی‌ژنیک‌ترین این سیستم‌ها است. علاوه بر موارد مرتبط با انتقال خون، بارداری‌هایی با ناسازگاری گروه خونی Rh مادر و فرزند در معرض خطر بیماری همولیتیک نوزادی هستند و غربالگری برای گروه‌های خونی ABO و Rh به صورت روتین انجام می‌شود. آنتی‌ژن سطحی هپاتیت B (HBsAg) پروتئین پوسته بیرونی ویروس هپاتیت B است و به خودی خود عفونی نیست، اما وجود آن اغلب با وجود ویروس هپاتیت B همراه است، بنابراین نشانه ابتلا به ویروس هپاتیت B است. این ویروس را می‌توان در خون، بزاق، شیر مادر، عرق، اشک، ترشحات بینی و حلق، مایع منی و ترشحات واژن بیمار یافت. نتایج مثبت را می‌توان ۲ تا ۶ ماه پس از عفونت با ویروس هپاتیت B و زمانی که آلانین آمینوترانسفراز ۲ تا ۸ هفته قبل از آن بالا رفته باشد، در سرم اندازه‌گیری کرد. اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت B حاد در اوایل دوره بیماری منفی می‌شوند، در حالی که بیماران مبتلا به هپاتیت B مزمن ممکن است همچنان نتایج مثبتی برای این شاخص داشته باشند. سفلیس یک بیماری عفونی مزمن است که توسط اسپیروکت ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود و عمدتاً از طریق تماس جنسی مستقیم منتقل می‌شود. سفلیس همچنین می‌تواند از طریق جفت به نسل بعدی منتقل شود و منجر به مرده‌زایی، زایمان زودرس و نوزادان سیفلیسی مادرزادی شود. دوره کمون سفلیس ۹ تا ۹۰ روز و به طور متوسط ۳ هفته است. میزان ابتلا معمولاً ۲ تا ۴ هفته پس از عفونت سفلیس است. در عفونت‌های عادی، TP-IgM ابتدا قابل تشخیص است و پس از درمان مؤثر از بین می‌رود، در حالی که TP-IgG پس از ظهور IgM قابل تشخیص است و می‌تواند برای مدت طولانی‌تری وجود داشته باشد. تشخیص عفونت TP تا به امروز یکی از پایه‌های تشخیص بالینی است. تشخیص آنتی‌بادی‌های TP برای پیشگیری از انتقال TP و درمان با آنتی‌بادی‌های TP مهم است.
ایدز، مخفف سندرم نقص ایمنی اکتسابی، یک بیماری عفونی مزمن و کشنده است که توسط ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می‌شود و عمدتاً از طریق رابطه جنسی و استفاده مشترک از سرنگ و همچنین از طریق انتقال از مادر به کودک و انتقال خون منتقل می‌شود. آزمایش آنتی‌بادی HIV برای پیشگیری از انتقال HIV و درمان آنتی‌بادی‌های HIV مهم است. هپاتیت ویروسی C که به آن هپاتیت C یا هپاتیت C نیز گفته می‌شود، یک هپاتیت ویروسی است که توسط عفونت ویروس هپاتیت C (HCV) ایجاد می‌شود و عمدتاً از طریق انتقال خون، فرو رفتن سوزن، مصرف مواد مخدر و غیره منتقل می‌شود. طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی، میزان جهانی عفونت HCV حدود 3٪ است و تخمین زده می‌شود که حدود 180 میلیون نفر به HCV آلوده هستند و سالانه حدود 35000 مورد جدید هپاتیت C رخ می‌دهد. هپاتیت C در سطح جهان شایع است و می‌تواند منجر به نکروز التهابی مزمن و فیبروز کبد شود و برخی از بیماران می‌توانند به سیروز یا حتی سرطان کبد (HCC) مبتلا شوند. مرگ و میر مرتبط با عفونت HCV (مرگ ناشی از نارسایی کبد و کارسینوم سلول کبدی) در 20 سال آینده همچنان افزایش خواهد یافت و خطر قابل توجهی را برای سلامت و جان بیماران ایجاد می‌کند و به یک مشکل جدی اجتماعی و بهداشت عمومی تبدیل شده است. تشخیص آنتی‌بادی‌های ویروس هپاتیت C به عنوان یک نشانگر مهم هپاتیت C مدت‌هاست که توسط معاینات بالینی ارزشمند بوده و در حال حاضر یکی از مهمترین ابزارهای تشخیصی کمکی برای هپاتیت C است.