Meting van fekale Calprotectin word beskou as 'n betroubare aanduiding van inflammasie en talle studies toon dat hoewel fekale Calprotectin konsentrasies aansienlik verhoog is in pasiënte met IBD, pasiënte wat aan IBS ly, nie verhoogde Calprotectin-vlakke het nie. Daar word getoon dat sulke verhoogde vlakke goed korreleer met beide endoskopiese en histologiese assessering van siekte-aktiwiteit.

Die NHS Sentrum vir Bewysgebaseerde Aankope het verskeie resensies gedoen oor kalprotektientoetsing en die gebruik daarvan om IBS en IBD te onderskei. Hierdie verslae kom tot die gevolgtrekking dat die gebruik van kalprotektientoetse verbeterings in pasiëntbestuur ondersteun en aansienlike kostebesparings bied.

Fekale kalprotektien word gebruik om te help om tussen IBS en IBD te onderskei. Dit word ook gebruik om die doeltreffendheid van behandeling te assesseer en die risiko van opvlammings by IBD-pasiënte te voorspel.

Kinders het dikwels effens hoër Calprotectin-vlakke as volwassenes.

Dit is dus nodig om CAl-opsporing te doen vir vroeë diagnose.